Being in Beijing, ja wij Nederlanders zijn dol op flauwe woordgrapjes, mensen met Engels als moedertaal over het algemeen niet, die houden meer van humor waar ze niet over na hoeven te denken,
zoals s'morgens om 6 uur voor dat je op tour gaat net doen of je 50 keer gaat opdrukken, blijft leuk, ik heb het nu pas 3 keer gedaan,.
Daarom was het wel ff lekker om een paar dagen met Bob, Ard en Erik op te trekken, dan weet ik in ieder geval zeker dat ze niet lachen uit beleefdheid.
Ik moet zeggen dat ik aardig onder indruk ben van Beijing, als je uit de polder komt dan is het aan het begin wel even moeilijk te bevatten hoe onwijs groot deze stad is, Rotterdam zal hier niet
meer dan een wijkkie zijn, de stad is goed geregeld en de straten zijn schoon, maar dat komt ook doordat ze het hier 1 keer in de week laten regenen, ja, dat lees je goed, ze schieten wat troep de
lucht in en dan gaat het op donderdag regenen, naar mijn idee kan daar nooit wat goeds uitkomen, don't fuck with nature man, ik ga nu niet zeggen dat het midden van China lijdt onder de ergste
droogte sinds deccenia of dat het tweede grootste meer van China is opgedroogd, er zijn een hoop vissertjes werkeloos geworden, maar in de hoofdstad lopen de touristjes op mooie straten.
1 Juni kwam ik aan op het centrale station in Beijing, daar stond Alex mij op te wachten, Chinezen hebben twee namen, eentje in het Chinees en eentje in het Engels, en Alex is de enigste normale
naam die ik gehoord heb, de rest heet; Stone, Sexy of Joy, ik bedenk me nu net dat toen ik nog vaarde ook wel is in tenten kwam waar de vrouwen zo heette, Summer, Mercedes of Jewel, maar goed, Alex
is ongeveer 1.86 lang en zei tegen mij dat ik de langste man van China was, jaaha, met mijn 1.90 torn ik natuurlijk flink boven je uit, de rest van de weg (klein uurtje) bleef hij tegen mij
aanpraten met een zwaar chinees accent en met hetzelfde tempo zoals die Chinezen met elkaar lullen, dus ik zei tegen hem dat ik hem totaal niet verstond en dat hij tussendoor ook ff adem moet
halen, maar waarschijnlijk praat ik voor zijn oren ook swahilisch ofzo, want hij bleef gewoon lekker doordenderen.
Het hotel lag in een Hutong, wat kleine straatjes betekent, precies in de barstreet, na twee dagen rustig aangedaan te hebben ben ik naar hetzelfde hostel van Bob, Ard en Erik verhuisd, naast het
station.
Uiteraard hebben we ff de barstreet geraakt, ik weet dat het geen woord is, maar anticlimax geeft het wel juist weer, de barstreet had net zo goed in 1 van de costa's van Spanje kunnen liggen, je
word gek van de proppers en mensen die vragen of je naar de ladybar wilt.
we hadden wat gedronken met twee meisjes en die verbleven in een ander gebied waar ook een barstreet was, daar moesten we de volgende dag even een kijkje nemen natuurlijk, de wijk heet Sanlitun en
ik vind het daar prachtig, we gingen in een straatje zitten waar bijna alleen maar Chinezen zaten en waar je vlees op een stokkie kon kopen voor twintig cent, je moet er niet bij nadenken als je
het in je mond stopt, als Rob (van de smaakpolitie) hier komt kijken dan schieten de tranen in zijn ogen, nou eigenlijk denk ik dat hij gelijk met pensioen gaat. Na een zootje bier liepen er twee
Nederlanders langs die hier werkten, we raakten aan de praat en ze vroegen of we mee gingen naar een club, mwah, daar stonden we niet geheel negatief tegen over, de club was op het dak van een
gebouw, het uitzicht daar vandaan is onbeschrijfelijk, overal waar je keek zag je wolkenkrabbers, te bizar, te groot en te vet allemaal natuurlijk, en net als je denkt dat het niet mooier kan, komt
de zon op.
Gister had ik voor het eerst een cultuurschok, in de supermarkt staan een zootje aquaria, propvol met gigantische vissen, goudvissen, schilpadden, krabben, rivierkreeften en mega padden, die leggen
weg te creperen, je kan er wat uitkiezen en dan word het zo voor je schoongemaakt, ja ik weet het, in Nederland gaan we ook niet zo mooi met diertjes om, maar hier heb ik toch ff een kwartier
geschokt naar staan te kijken.
Afgelopen woensdag zijn Bob, Ard en Erik naar Shanghai vertrokken, ik blijf nog ff in Beijing, want ik kan het allemaal wel grappig vinden wat ik de afgelopen 5 weken naar binnen heb zitten douwen,
maar mijn maag heeft geen gevoel voor humor,
volgende bestemming ?
