He tijgers,

ben gisteravond vertrokken om precies 1 minuut voor 12, de Russen maken overal een toneelstukje van, zo ook bij de trein, waar de voorkant van zo ongeveer in Siberië bevond, uiteraard moest ik daar wezen. De conducteurs hebben een eigen coupé waar ze voor moeten zorgen, en voor het instappen controleren ze iedereen, ze staan militairistisch opgelijnd naast hun coupé, en als je dan twee van die lange treinen naast elkaar ziet staan, geeft dat een mooi gezicht, alleen blijven het gewoon kaartjesknippers natuurlijk. Uiteindelijk bij mijn coupé beland, daar zat een jongen en ik gaf hem een hand en zei dat ik Ricky heette, hij heette Marat, een enthousiaste jongen. Hij vroeg of ik naar Moskou ging, een pure beleefheids vraag, want de trein heeft maar 1 halte, namelijk Moskou, dus ik moest daar wel om lachen en begon tegen hem aan te kletsen, ik vertelde dat ik net begonnen was en wat ik allemaal ging doen. Na ongeveer 10 minuten kwam ik erachter dat hij maar 3 woorden engels spreekt, en Marat maar knikken.

De laatste twee gasten voor onze coupé waren gearriveerd en vlak daarna vertrokken we, tijd om een lekker tukkie te gaan doen. Volgens mij zijn die russen een beetje preuts, want ze stapten alledrie met hun kleren aan in bed, ik sliep gewoon in mijn pendek, want het was best benauwd, Marat sliep boven mij en volgens mij vind hij tatto´s wel interessant, want elkaar als hij ging pissen moest hij ff gluren, of hij was gewoon van de stront, dat kan ook natuurlijk. Na toch wat te hebben geslapen, kwamen we precies om 8 uur binnen, Marat wou graag skype uitwissellen, zijn skype was 'is my love' die vond ik leuk gevonden, als iemand zegt wie is dat, dan zeg je: is my love, ik herhaalde dat een paar keer en Marat lachte met mij mee, toen schreef hij zijn naam op, Marat Izmaylov.

Daar was ik dan, als kapitalist in het hart van de rooie wereld, ik moest de metro pakken naar mijn hotel en 1 keer overstappen, dat vind ik niet erg want metro's zijn een makkie, alleen is dat Russisch toch wel een beetje lastig om te lezen, maar na wat rondgevraagd te hebben was ik op mijn bestemming dacht ik, ik had al zo'n gevoel dat ik niet goed zat, eerst maar even sjekkie roken op een muurtje, straat en tuig hadden me al gezien en kwamen op me af, ik zag in mijn ooghoeken een zootje militairen staan, dus werd niet echt ongerust (trouwens vet makkelijk aan Rusland, overal militairen) hij stak zijn vieze gorre klauw uit en met tegen zin accepteerde ik die, toen vroeg hij 10 roebel, ik had alleen een stapeltje honderdjes en niet zoveel zin om die tevoorschijn te toveren, dus ik zei dat ik nog moest pinnen, tuig die trapte erin en begon zijn excuses te maken, straat die schatte zijn kansen nog even in, maar ik was zittend al net zo groot als hem, dus hij zwaaide mij ook vriendelijk gedag.

Na wat verder rondgetuft te hebben in de metro was ik dit keer wel goed aangekomen, nog even een stukkie lopen, daar aangekomen begon ik sterk twijfelen of ik wel goed zat, maar dat zat ik, het lijkt wel een jeugdopleidingskamp voor moedertje Rusland, erg gezellig sfeertje ademt het complex uit, het hotel bestaat geloof ik uit 7 verschillende gebouwen, van verschillende luxe, ik zit in gebouw 6, je kan er wel van uitgaan dat het vanaf 1 afloopt.

In Rusland is het vandaag de dag van de overwinning, hun herdenkingsdag van de oorlog ('41-'45) vet druk overal natuurlijk, de binnenstad is een doolhof, om dat het leger alles heeft afgezet, de parade heb ik vanmorgen nog wel ff op tv gezien, wat een zootje klaplullen bij elkaar. Morgen hoop ik 1 of 2 musea te doen, als het wat minder druk is en s'avonds word ik om 8 uur naar het station gebracht, lekker 5 dagen treinen naar Mongolië, komt me goed uit, want ik word een beetje moe van de drukte af en toe, dat belooft wat voor China staks,

misschien tot morgen en anders tot volgende week.